'EEN HEEL LEVEN'


HOE IK HET EINDELIJK BEGREEP WAAROM IK ZO DICHT BIJ WILDE KOMEN


Daar zie ik hem staan, technisch gezien is het een zin die ik zie staan, een titel "Rouw gaat over liefde". Ik ben door instagram aan het scrollen en mijn hart staat even stil om daarna helemaal vol te lopen.


Ik ben me aan het inlezen in afscheid nemen. In hoe de wereld van het afscheid nemen in volle beweging is. Het fascineert me en het trekt me aan, zonder dat ik kan plaatsen waarom.


Het was de post van Susanne Duivestein, een Nederlandse holistische begrafenisondernemer, waarin ze laat weten dat het magazine Happinez een reportage heeft gemaakt over haar werk en over hoe zij denkt over dood.


"Rouw gaat over liefde"


Het lezen van die 4 woorden liet me toe in één keer toe de volledige puzzel te leggen. Een queeste die me al jaren bezighield.

Die 4 woorden deden me begrijpen waarom ik zo dicht bij rouw, bij omgaan met verdriet en bij koesteren wil komen.


Het gaat over liefde.

Het gaat over graag zien, al mijn werk gaat over liefde en over graag zien. Ik ben in al mijn opdrachten, in al mijn werk met mensen, op zoek naar graag zien. Ik ben altijd op zoek naar de manier waarop 'graag zien' zich manifesteert, waardoor ik mijn oog heb geoefend om de allermooiste momenten van graag zien vast te kunnen leggen.


Ik ben de fotograaf die gefascineerd is door graag zien, die graag zien in alle aspecten van het leven wil vastleggen, wil documenteren. Zodat het nooit kan worden vergeten. VOOR ALTIJD... EEN HEEL LEVEN.