WOESTE WATEREN
It was oh so quit…
Maar niet echt.
En al zeker niet kabbelend…
Ondernemen is een rollercoaster net zoals het leven... alleen had het leven dit keer ook nog wat woeste wateren klaargezet.
En dat was het ook waar we als gezin in beland waren, woeste wateren.
Ons gezin van vier zal dat altijd blijven.
Mama en papa, elk vanuit onze eigen kajuit, maar samen.
Want die twee piraten op ons schip hebben nog heel wat nieuwe wateren te ontdekken.
Het was gelukkig niet alleen maar woest die wateren… het waren golven van durven springen, twijfels overboord gooien en HERE I AM!
Het was hard werken, dat niet verzuipen. Het was vechten tegen de bierkaai om dan plots te vinden wat ik altijd wist dat er bestond…
“Ik wilde groot worden in iets kleins “(dank je wel Bart Peeters)
Ik wilde met mijn liefde voor fotografie “een steen verleggen in een rivier op aarde “(dank je wel Bram Vermeuelen)
Ik ontdekte dat wanneer mijn foto’s niet goed genoeg waren, ik niet dicht genoeg kwam.
(dank je wel Robert Cappa- oorlogsfotograaf)
En ik ontdekte mijn lijfspreuk
There is no magic
To be found
In using only a fraction
Of your heart space
(Dank je wel Danielle Doby)
Twee jaar later en één jaar na het ontstaan van ‘het Ontroerend goed’ pitch ik alsof ik nooit anders deed en start ik elke week woensdagochtend heel vroeg steevast met deze woorden.
“Ik ben Tania Mertens, founder van het Ontroerend goed, uitvaart- afscheid en herinneringsfotografie.”
Voila… de radio stilte doorbroken.
Hier ben ik weer.
En zoals jullie me een beetje kennen, doe ik dat op mijn manier
Twee jaar ondernemen maar dan achter naar voren.
het Ontroerend goed
